15 de dec. de 2015

Reflexións sobre a violencia de xénero

O alumnado de 1º de bacharelato traballou moito o tema da violencia de xénero, achegándonos moi boas e ben elaboradas reflexións. A seguinte é de Mariña Castro (1º bacharelato):


Para comezar vou presentar o resultado da Macroenquisa da Violencia contra a Muller 2015: o 12,5% das españolas afirman que sufriron violencia física ou psicolóxica por parte das súas parellas ou exparellas. Outra (demasiado) alta porcentaxe delas non está aquí para contalo. 
Por que? 
Vivimos nun mundo no cal se utiliza a violencia para "resolver" conflitos. 
 De todos é sabido que innumerables persoas foron asasinadas ao longo da historia (pola súa ideoloxía,etnia, relixión, orientación sexual etc.)
 Dende o meu punto de vista estas guerras, con nome ou sen el teñen algún factor en común co maltrato realizado contra as mulleres. 
 Como dixo Baudelaire: " sempre hai unha vítima e un verdugo no amor". Esta cita , mirada en relación co tema que nos atinxe, fálanos dese "amor" no cal un dos compoñentes da parella leva as rendas e o outro é sometido á vontade do primeiro, que ten esa sede insaciable de dominación e poder que satisface mediante a acción de facer sentir inferior á chamada vítima. 
 Pois ben, ao igual que ese pseudoamor do que falaba Baudelaire tamén están implantadas no pensamento colectivo unha serie de etiquetas e roles de xénero que separan e distinguen aos seres humanos en función do seu sexo. 
Concretamente, os homes cargan con ideais absurdos de masculinidade e as mulleres cargan co concepto de que fraxilidade é igual a feminidade. 
Quen non escoitou nunca que "eles non choran"? 
 Elas son mandonas, histéricas e golfas. 
Eles teñen madeira de líder, teñen carácter e son uns casanovas. 
 Horrorízame que aínda se pense que as vítimas de violación "van provocando", tamén que existan prácticas coma a ablación , que ás mulleres se lles pague menos no traballo etc. 
Dende o meu punto de vista isto é debido a que aínda existe esa ideoloxía bárbara imposta fai séculos que me gusta resumir como "ponte guapa e estate caladiña para pescar o marido que te ha de matar". En definitiva, podemos concluír dicindo que son esta mestura de violencia global, amor paixonal e a catapulta do home porriba da muller o néctar qye alimentaa lacra social da violencia de xénero.

Ningún comentario:

Publicar un comentario