Crónica dunha infancia

Esta foi a aportación do alumnado de 4º da ESO para participar no concurso do Manifesto do Correlingua deste ano:

 

 

CRÓNICA DUNHA INFANCIA

Do seo de mamá Latín

naceu Galego, maimiño

xogaba nas Cortes

con Portugués o irmanciño..

Curmán Castelán

sempre lle facía mal

Mamá non o deixaba brillar

e o seu corazón fixo "crac"

O irmanciño Portugués

foise do seu lado

mándanse postais en Nadal

e chámanse en fin de ano.

Lánzanlle misís

cun obxectivo moi claro

queren facelo sufrir,

queren derrotalo.

Galeguiño vive rexeitado

cae en decadencia

non ten ninguén ao lado

sen luz, sen azos.

Decatáronse uns bos amigos

que o deixaran abandonado

cun permanente agarimo

recompoñerán os grandes cachiños

do seu escuro pasado.

Ladrillo a ladrillo,

constrúese

Aloumiño a aloumiño,

medra.

El é un loitador

un rebelde desacreditado

pasounas canutas

nun permanente paro.

Algún choio topou

de vez en cando

logrouse meter nalgunha boca

pero non é contratado.

Con toda a vida por diante

non deteñamos o seu camiño

á vez tan cativo

á vez tan velliño.

Fagámolo sentir querido

evitemos a invasión

Construamos con palabras

para este pai tan fillo

unha muralla no corazón.

Mariña Castro Fontao.

Verónica Granja Fernández.

Aroa Espiño González.