Neira Vilas estivo connosco no mes de maio do ano 2012. Aquel día deixounos unha profunda pegada. Levaba sempre consigo o escudo galeguista: "eu vivín 42 en América, escribín libros, artigos,... moitas cousas e sempre o fixen en galego"
Cunha mensaxe simple e directa desmontaba os prexuízos que pexan á lingua galega. Basta que lembremos esta anécdota familiar. El emigrara de novo a Arxentina e naturalmente comenzou a manter correspondencia coa familia. Non tardou en deixarlle claro ao seu pai que quería que lle escribira en galego.
- Pero, se eu non sei escribir en galego -contestoulle o pai- teño moitas faltas.
- Tamén as tes en castelán -foi a resposta de Neira Vilas.
Velaí quedou a súa mensaxe de orgullo da lingua galega.
Hai dous anos volvimos a ter un encontro co escritor na Bandeira na que comprobamos que o seu discurso comprometido seguía a ter a mesma forza.
Ningún comentario:
Publicar un comentario